χρυσιόφρουρος

-ον, Μ

αυτός που φυλάγει ή που περιέχει χρυσό, πλούτο («οἴκους χρυσιοφόρους», Κ Μανασσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσίον «χρυσό νόμισμα» + φρουρός].